(Yaşadığım bir anımı sizlerle paylaşacağım)
Oğlumun yaşadığı İtalya’nın başkenti Roma’da otobüsün penceresinden bakarken, yolun sağında bütün ülke bayraklarının sıralandığı büyük bir bina gördüm.
Buranın; Gıda ve Tarım Örgütü, açlığı yok etmek ve beslenme şartlarını iyileştirmek amacıyla 1945’te kurulan FAO’nun merkezi olduğunu öğrendim.
Türkiye’nin de 6 Nisan 1948’de üye olduğu FAO’ya üye olan 194 ülkenin bayrakları arasında Türk bayrağının olduğunu da biliyordum. Bir fırsatını bulup bayrağımın dalgalandığını Roma’da da görmek istiyordum.
Oğlum ile bir arkadaşına giderken yine aynı yerden geçiyorduk. Aklıma yine bayrağımızın dalgalandığını görmek geldi. Otobüsten indik. FAO binasının olduğu yolun kenarında ilerlemeye başladık.
Bayraklar alfabetik sıraya göre direklere asılmıştı. Heyecanla bayrakları takip ediyorduk. Nihayet ”T” harfinin olduğu yere geldik. Sıra Türk bayrağının olduğu direğe gelmişti. Başımı kaldırıp baktığımda, bayrak direğe dolanmış kıpırdamıyordu. Bayrağımızın ay-yıldızını görüp fotoğraf ve video çekmek istiyordum.
Ümitsizce yolun kenarında bekledim. Durduğum yer ile bayrak direği arasında 8-10 metre mesafe vardı. Yüreğimdeki vatan ve bayrak sevgisinin dorukta olduğu bir anda; bayrağın dalgalanmasını, ay-yıldızın görünmesini çok istiyordum.
Bunu nasıl yapabilirdim?
Birden, bayrağa doğru ilerledim. Nefesimin yettiği kadar üflemeye çalıştım. Bana göre nefesim bayrağı dalgalandıracaktı.
Büyük bir caddenin kenarında, 10 metre yükseklikteki direkte kocaman bayrağın benim nefesimle hareket etmesi ancak masallarda olabilirdi.
Oğlum bu hareketimi izlemişti.
“Anne senin nefesinle bayrak hareket eder mi? Bence biz yolumuza devam edelim” dedi.
Ben yüreğimdeki sevginin bayrağı dalgalandıracağına inanmıştım.
Hava sıcak, yaprak kımıldamıyordu. Bayrağın dalgalanması imkânsızdı…
Aradan iki dakika geçmeden hafif bir rüzgâr bayrakları kıpırdatmaya başladı. Sıra bizim bayrağımıza geldiği zaman, rüzgâr sanki bir el olmuş, bayrağımızı özenle açıp ay ve yıldızımızı görmem için benim dileğimi gerçekleştirmişti.
Hemen heyecanla beklediğim anın fotoğrafını ve videosunu çektim.
Çok içten istediğimiz dileklerin, yoğun duygularla gerçekleştiğine inanarak dedim ki: İçinizdeki vatan sevgisinin büyüklüğü bir nefesinizle rüzgâr olur bayrağı dalgalandırır.
Allah vatanımızı ve milletimizi korusun. Bayrağımız sonsuza kadar özgürce dalgalansın.
Edibe Aydın(KAHYA)