Bir baba, işinde çok başarılıydı. Yıllar boyunca Kurduğu büyük bir şirketin başında çalışmış zengin olmuş ve şirketi zirveye taşımıştı.
Ancak bu başarı, ailesinden uzak kalmasına neden olmuştu. Çocukları büyürken onların yanında olamamış, eşiyle birlikte geçirecekleri zamanları hep iş yüzünden ertelemişti.
Emeklilik yaşına geldiğinde, artık zamanı olduğunda ailesiyle daha çok vakit geçirmeyi umuyordu.
Ancak, emekli olduktan sonra, çocuklarının artık kendi hayatları olduğunu, onunla vakit geçirmek yerine kendi yollarını çizdiklerini fark etti.
Eşi de uzun yıllar süren yalnızlıktan dolayı aralarındaki bağın zayıfladığını hissediyordu.
Baba parayı kazanırken Ailesini kaybetmişti.
Baba, başarının ve zenginliğin ailesini geri getiremeyeceğini anladı, ama bu farkındalık ona sadece derin bir pişmanlık getirdi.
Özetle, para belli bir düzeye kadar mutluluğa katkı sağlayabilir, ancak tek başına yeterli değildir.
Hatalarımızdan ders almanın, Ailemize ve Dostlarımıza zaman ayırmanın, zamanı iyi değerlendirmenin ve sevdiklerimizle geçirdiğimiz anların değerini bilmenin ne kadar önemli olduğunu Bilmemiz Dileğiyle…
::::ŞEVKET DEMİR:::::14.08.2024